Wszechbór - kraina położona na południowy zachód od Królestwa Vilsarionu. Jednocześnie też nazwa największej znanej puszczy w Aseilu, chociaż należy zaznaczyć że nie cały Wszechbór jest zajmowany przez ogromny las. Zachodnie i wschodnie krańce Boru są regularnie eksploatowane, czy to przez egzotycznych przybyszy z Uhlamvu czy też przez rdzennych mieszkańców krainy - Elfy. Nazwę puszczy nadali cositiańscy handlarze, którzy chyba jako jedyni mają przyjazne kontakty z jej mieszkańcami. Wedle relacji Cositian, same Elfy nazywają swój dom lasem Eathglad.
[]
Mieszkańcy Wszechboru[]
Elfy/Aennui - biologia[]
Pierwotni mieszkańcy lasu. Elfy (tudzież Aennui, jak nazywają same siebie) to istoty humanoidalne, przypominające w wyraźny sposób ludzi. Między oboma gatunkami występuje jednak wiele różnic, nie wspominając już o tym że wśród samych elfów występują poważne różnice morfologiczne pośród różnych klanów. Cechami wspólnymi elfów odróżniającymi ich od ludzi są generalnie dłuższe uszy, drobniejsze zęby, niższy wzrost (najwyższe Elfy mierzą co najwyżej 1,80 metra) i występowanie takich barw włosów i tęczówek które normalnie nie występują u człowieka. Tak więc spotykane są niekiedy Elfy o purpurowych włosach czy oczach. Nie występują u nich ciemne kolory włosów. Podobnie jak ludzie są ssakami i występuje u nich identyczny dymorfizm płciowy. Elfy mogą się mieszać z innymi rasami, ale jest to niebezpieczne dla zdrowia ich kobiet.
Dosyć prawdopodobne jest to, że elfy ze Wszechboru spokrewnione są z pustynnymi elfami z Inaeth. Nie występuje pomiędzy nimi wiele różnic, poza tym że skóra Inaethian jest nieco ciemniejsza i w przeciwieństwie do Wszechborzan nie ma u nich nienaturalnych kolorów włosów czy tęczówek, a są wśród nich ciemniejsze barwy włosów i oczu. Uczeni do dziś debatują nad przyczyną takich różnic.
Społeczeństwo[]
Wszechborze nie jest państwem, jest za to rozdzielone na dużą ilość klanów. Klan to najważniejsza jednostka organizacyjna wśród elfów. Swoją nazwę zapożycza zazwyczaj od zwierzęcia, rośliny, przedmiotu bądź przodka którego uważa za swojego duchowego strażnika. Każdy z nich posiada swoje własne zwyczaje i sposoby rządzenia i jak wcześniej wspomniano - członkowie jednego klanu mogą się znacznie różnić pod względem biologii od innego. I tak na przykład klan Wiewiórek może pochwalić się tym że wszyscy jego członkowie mają rude (a niekiedy nawet czerwone) włosy, są drobniejsi od innych Aennui, ale za to są znacznie zwinniejsi. Klany starają się unikać mieszania krwi z przyczyn raczej oczywistych - boją się utracenia specyficznego dla nich dziedzictwa.
Każdy klan dzieli się na kilka plemion. Każde z plemion ma swojego naczelnika, który odpowiada przed władzami klanu. Każde plemię z kolei dzieli się na rody. Rodami władają patriarchowie lub matriarchinie - najstarsi w danym rodzie. Rody z kolei dzielą się na rodziny. Elfy generalnie żyją w monogamii, ale zdarzają się od tej zasady wyjątki. Motywowane są zazwyczaj prawami religijnymi.
Religia[]
Mieszkańcy Wszechboru cechują się swego rodzaju henoteizmem. Każdy klan posiada swoje wywyższone bóstwo lub bóstwa, które stawia ponad bóstwami innych klanów. Uznaje jednak istnienie obcych bóstw i niekiedy modli się do nich, jeśli zajdzie taka potrzeba.
Religia postrzegana jest jako sprawa publiczna, toteż modły odbywają się wyłącznie w sposób publiczny i prowadzone są zazwyczaj przez najbardziej szanowaną osobę w grupie. Dawniej tę funkcję pełnili kapłani, kasta ta jednak została wybita na skutek najazdu Uhlamvitów, którzy kompletnie zmasakrowali Klan Pszczół, z których kapłani się wywodzili.
Za najlepszą formę oddawania czci bóstwu Aennui uznają krwawe ofiary. Im większa i lepsza ofiara - tym lepiej. Złożenie elfa w ofierze bogu jest uznawane za najwyższe poświęcenie i jako takie cieszy się największą sympatią wśród bogów. Stosuje się je dosyć rzadko, bo bogowie nie życzą sobie byle łachudry w ramach ofiary a wybitniejsze jednostki są zbyt cenne by je zabić w czasach prosperity.
Historia najnowsza[]
Półtora wieku temu flota eksploracyjna z ekspansjonistycznej Ligi Uhlamvu natknęła się na bogatą i piękną wyspę, którą zwyczajnie odkrywcy określili Rajem. Była jednak ona zamieszkana, mianowicie przez Aennuich, klan Pszczół i była najświętszym miejscem elfów, w którym zabroniony był rozlew krwi. Uhlamvitów jednak to nie obchodziło, a zależało im bardzo na żyznej ziemi i zamorskich bogactwach. Elfy nie chciały się podzielić swoimi dobrami, więc Uhlamv zdecydował zabrać je sobie sam.
Klan Pszczół został kompletnie zmasakrowany, a pojedynczy ocalali trafili do niewoli w Vanvanbarze. Uhlamvici prędko dowiedzieli się o wschodnich ziemiach, podobnych do zdobytej wyspy i zdecydowali się tam wylądować. Elfy były jednak już gotowe i dużym kosztem wyparły agresorów. Mimo tego, Liga Uhlamvu zdołała sobie zdobyć małe posterunki na linii brzegowej Wszechboru. Od tego czasu Aennui prowadzą nieustanny konflikt z uhlamvskimi łowcami niewolników i kolonistami.
Klany Aennui[]
Loennei (Szerszenie)[]
Najagresywniejszy i najbardziej ksenofobiczny z klanów. Loennei byli najwyższymi i najsilniejszymi z elfów, dlatego dawna kasta kapłanów wybrała ich na swoich protektorów. Nie udało im się jednak dotrzymać swoich przyrzeczeń. Na znak hańby do tego dnia wojownicy Loennei golą swoje brody i włosy.
Jak można łatwo się domyślić Loennei specjalizują się w walce. Są najwyżsi spośród elfów i mają najlepsze predyspozycje do polepszania wydolności fizycznej. Typowy Loennei już od dziecka będzie kształcić się w dziedzinie walki. U Szerszeni zarówno mężczyzna jak i kobieta mogą zostać wojownikiem. Ulubioną bronią Loennei jest włócznia - mało kto jest w stanie wystawić włóczników równie dobrych jak oni.
Klan ozdabia swoich wojowników specyficznymi wzorami tatuażu, przypominającymi ciernie. Ich ulubionym barwnikiem w tej sztuce jest czerwony. Ich naczelnym bóstwem jest Tervin - elficki patron wojowników, reprezentowany przez (jak można się łatwo domyślić) - szerszenia.
Toernowie (Kamieniarze)[]
Żyją na południu, na stokach łańcucha górskiego oddzielającego Wszechbór od nieznanego nikomu Duradaanu. Od innych elfów wyróżniają się tym że izolują się nawet od swoich pobratymców. Swoje domy rzeźbią w litej skale (do teraz niektórzy się głowią jak to robią za pomocą prymitywnych narzędzi) i słyną z tego że ich ulubioną bronią jest proca.
Ze względu na ich izolację niewiele o nich wiadomo. Inne elfy uważają ich z jakiegoś powodu za dziwacznych i w jakiś sposób niebezpiecznych. Od innych Aennui wyróżniać się mają szarym kolorem skóry i białymi włosami.
Wenni (Wiewiórki)[]
Najchytrzejszy i najzwinniejszy z klanów. Wenni są naturalnymi myśliwymi, zwiadowcami i złodziejami a zawdzięczają to swojej (nawet jak na elfów) drobnej budowie i chyżości. Charakterystyczne dla nich jest też rudy kolor włosów i matriarchalny system władzy. U Wiewiórek funkcje kierownicze sprawują zazwyczaj kobiety.
Ich naczelnym bóstwem jest Lekris - bożek przyrody i łowów. Wojownicy Wiewiórek lubią się ozdabiać kolorowymi tatuażami w roślinne motywy - niektórzy twierdzą że pomaga im się to wtopić w otoczenie lub zyskać jakieś beneficja u Lekrisa. Ulubioną bronią Wennich jest łuk.
Sullaei (Ważki)[]
Znani ze swojej wrodzonej żyłki do interesów, elfy te zamieszkują wschodnią część Wszechboru. Z racji swoich kontaktów ze światem zewnętrznym - w szczególności z cositiańskimi kupcami - są postrzegani jako niegodni zaufania przez inne klany; inną przyczyną jest oczywiście wyrażana przez nich od dawna chęć wewnętrznej reformy struktur plemiennych w zfederalizowane państwo, którego wzorem do naśladowania byłaby dzisiejsza Anvalria. Sullaei znani są także ze swojej kreatywności, otwarcia na nowe pomysły i innowacyjności.
Nietrudno odróżnić przeciętnego przedstawiciela Sullaei od reszty klanów; większość z nich upodobało sobie strzyżenie głów na krótko, na wzór mody cositiańskiej. Ważki można też rozpoznać po kolorze włosów, tj. ciemnym blondzie, jednak najbardziej charakterystyczną cechą wyglądu Sullaei są niespotykane wśród innych klanów bursztynowe oczy.
Ważki wyróżnia spośród ich rodaków również kwestia wiary - elfy z tego klanu wierzą w Yllorę, królową elfich bożków. Bóstwa pomniejsze są co prawda przez Sullaei uznawane, jednak kult Yllory przoduje wśród Ważek z racji jej zwierzchnictwa nad wszystkimi innymi bóstwami Wszechboru. Prowadzona jest nieśmiała akcja misyjna wśród innych elfickich klanów, jednak z wymiernym skutkiem z racji nieufności mniej otwartych na radykalne zmiany klanów.